vejo atrás dos vidros
no jardim o gato
siamês que passa
entre os girassóis.
na mesa da sala
há mais girassóis
num pote azul
de faiança.
às cinco da tarde
a janela,
a porta,
estão fechadas, mas
agora o gato
vai passar na penumbra,
entre os girassóis
e a parede.
é uma sombra
rapidamente
imaginada
sobre a mesa,
que fita em ponto,
de olhos límpidos,
e percebe o jogo
de espaços e que
já regressou ágil
de salto felino
ao corpo do gato
repentino lá fora.
Vasco Graça-Moura
sexta-feira, 8 de fevereiro de 2008
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
1 comentário:
Ola, eu son galega, e mais ou menos podo entender o que escribes, mais no sabería traducir o seguimte poema, por iso pidoche desculpas ^^
"Os férvidos amantes e os sabios austeros
Aman do mesmo xeito, na sua madura idade,
Os poderosos gatos, orgullo das casas,
Como eles sedentarios, frioleiros como eles.
Amigos da ciencia, do deleite gustosos,
O silencio e a vertixe das tebras buscan;
Empleáraos o Erebo como corcéis fúnebres,
Se puideran ó yugo inclinar a súa altivez.
Cando soñan, adoptan atitudes augustas
De esfinxes reclinadas contra a soidade,
E parecen durmidos cun soño sen fin;
Máxicas chispas brotan das suas ancas mullidas
E partícuas de ouro coma unha fina area
Vagamente constelan as súas místicas pupilas"
Sinto a penosa traducción, pero estaba en castelán, en español, e pensei que poderíase entender mellor em galego. Éste é un poema de Charles Baudelaire.
Pareceume apropiado xa que fala dos gatos ^^
Un interesante blog, por certo.
saúdos!!:D
Enviar um comentário