sexta-feira, 8 de fevereiro de 2008

a sombra, o gato

vejo atrás dos vidros
no jardim o gato
siamês que passa
entre os girassóis.

na mesa da sala
há mais girassóis
num pote azul
de faiança.

às cinco da tarde
a janela,
a porta,
estão fechadas, mas

agora o gato
vai passar na penumbra,
entre os girassóis
e a parede.

é uma sombra
rapidamente
imaginada
sobre a mesa,

que fita em ponto,
de olhos límpidos,
e percebe o jogo
de espaços e que

já regressou ágil
de salto felino
ao corpo do gato
repentino lá fora.

Vasco Graça-Moura

1 comentário:

LaraDeMorgan disse...

Ola, eu son galega, e mais ou menos podo entender o que escribes, mais no sabería traducir o seguimte poema, por iso pidoche desculpas ^^

"Os férvidos amantes e os sabios austeros
Aman do mesmo xeito, na sua madura idade,
Os poderosos gatos, orgullo das casas,
Como eles sedentarios, frioleiros como eles.

Amigos da ciencia, do deleite gustosos,
O silencio e a vertixe das tebras buscan;
Empleáraos o Erebo como corcéis fúnebres,
Se puideran ó yugo inclinar a súa altivez.

Cando soñan, adoptan atitudes augustas
De esfinxes reclinadas contra a soidade,
E parecen durmidos cun soño sen fin;

Máxicas chispas brotan das suas ancas mullidas
E partícuas de ouro coma unha fina area
Vagamente constelan as súas místicas pupilas"

Sinto a penosa traducción, pero estaba en castelán, en español, e pensei que poderíase entender mellor em galego. Éste é un poema de Charles Baudelaire.

Pareceume apropiado xa que fala dos gatos ^^

Un interesante blog, por certo.

saúdos!!:D